10 غذای برتر برزیل
شهرهای بزرگتر مانند سائو پائولو و ریودوژانیرو از فرهنگ، شخصیت و زندگی شبانه منحصر به فردی برخوردار هستند و هزاران مایل خط ساحلی، حومه حماسی و غذاهای دلپذیر شما را به وجد می آورد. ما 10 غذای ضروری که به هنگام بازدید از برزیل حتما باید امتحان بکنید را به شما معرفی میکنیم.
♦ گوشت کبابی (Barbecued meat)
برزیل و آرژانتین هر دو ادعا می کنند که قهرمان ” کباب کردن گوشت” در آمریکای جنوبی هستند. و در حالی که هر کشور رویکردی متفاوت نسبت به گوشت خود دارد، از برش گرفته تا مواد همراه، بعضی چیزها مثل هم می مانند – برای مثال: مقادیر گوشت استفاده شده، که بهتر است به آرامی طبخ شود.
برش های برتر (معروف ترین picanha یا کلاهک کلاه دار) با فقط یک بار پاشیدن نمک درشت بر روی آن، قبل ازاینکه گوشت ها بر روی زغال به رنگ صورتی در بیایند (یا چوب، اگر این کار را به روش قدیمی جنوب انجام می دهید).
♦ Moqueca موککا (moo-kek-a تلفظ می شود)
بیشتر از یک خورشت ماهی ساده، موککا شبیه به ظرف سفالی تازه از تنور در آمده، در میان بخاری معطر، در خور تماشا بر روی میز سرو میشود. Baianos_بایانوس (ساکنان باهیا، در شمال شرقی کشور) وCapixabas_ کاپیکساباس (از ایالت همسایه اسپیریتو سانتو) هر دو ادعا می کنند که ریشه این غذا از آنهاست.
و هر دو نوع خوشمزه ای را ارائه می دهند. در ساده ترین حالت، ماهی/سایر غذاهای دریایی به همراه گوجه فرنگی، پیاز و گشنیز خرد شده به صورت خورشت سرو میشود.
Capixabas دانه های آناتو را برای یک رنگ غذایی طبیعی قرمز اضافه می کند، در حالی که Baianos نسخه سنگین تری را تهیه می کند، ساخته شده با روغن پالم، فلفل و شیر نارگیل. این غذا با، فاروفا و پیرانو (یک فرنی ماهی تند، ساخته شده با آرد مانیوک – بسیار خوشمزه تر از آنچه که به نظر می رسد) به هنگام سرو همراه میشود.
♦ مشروب نیشکر (Cachaça)
Cachaça با قدمت 1500 ساله، از آب نیشکر تخمیر شده تهیه می شود و بیشتر به عنوان لگد آتشین در caipirinhas شناخته می شود، کوکتل ملی برزیل. در حالی که کایپیریناها اغلب با رنگ غیر رنگی ساخته می شوند، نیشکر بدون ساقه، به تعداد بیشمار انوع طلایی با کیفیت بهتر وجود دارد.
در بشکه های چوبی به مدت طولانی نگهداری میشود و توسط علاقه مندان مستقیماً جرعه جرعه نوشیده می شود. برای صبح روز بعد، گیجی را با نوشیدن گوارانا قطب جنوب (یک نوشابه گازدار شیرین)، یا آب نارگیل (آب نارگیل، بهتر است مستقیماً از نارگیل میل شود) و یا آب نیشکر (آب نیشکر تازه فشرده) از سر خود بپرانید.
♦ شیرینی سرتیپ (Brigadeiros)
این خوراکی به ویژه در میان کودکان یا بزرگسالان عاشق شیرینی محبوب است. نام این ترافل‌ها در برزیل بر اساس نام یک چهره سیاسی در دهه ۱۹۴۰ یعنی بریگاجی ادواردو گومیس (Brigadier Eduardo Gomes) نام‌گذاری شده و علت این امر به خاطر شهرت این خوراکی در این زمان، به دلیل کمبود مواد اولیه تازه طی جنگ جهانی دوم بود.
این ترافل شکلات از شیر غلیظ شده و پودر کاکائو ساخته میشود و یک خوراکی آسان و محبوب در مهمانی‌ها، کارناوال‌ها و جشنواره‌هاست. گلوله های شیرین با جوش آمدن شیر غلیظ با پودر کاکائو درست می شوند، سپس کره را مخلوط کرده و مخلوط را به شکل گلوله در می آوریم قبل از اینکه درطعم دهنده شکلات غلت دهیم.
با تضمین بالا بردن قند فوری، برای بعضی از کامها بسیار شیرین هستند.
♦ فِیژوادا (Feijoada)
این غذا اغلب به عنوان غذای ملی برزیل شناخته میشود و خورشی غنی و دلچسب، تهیه شده از لوبیای سیاه و برش‌هایی از قسمت‌های مختلف گوشت قرمز است.
این خوراک تقریباً در همه جای برزیل قابل تهیه است اما اصالتاً از غذاهای مردم ریودوژانیرو به حساب می‌آید که قسمت‌های کم طرفدارتر گوشت مانند احشای حیوان را در خوراک‌هایی آرام پز مانند این طبخ می‌کردند. این غذا به صورت پیاله‌های داغ در زمانی که هوا کمی خنک تر میشود به فروش می‌رسد.
♦ باکالیائو ماهی کاد یا «باکالیائو» (bacalhau)
این اسنک‌های خوشمزه در واقع کوفته‌های کوچکی از ماهی کاد هستند. این غذا از قطعه‌های کاد شور و سیب زمینی تشکیل شده که برای ظاهر ترد و طلایی عالی‌اش آن را سرخ می‌کنند. علاقه برزیلی‌ها به کاد شور از تأثیرات پرتغالی‌ها بر آشپزی کشور نشات می‌گیرد.
این ماهی از مواد اولیه محبوب بسیاری از غذاهای اسپانیا و غذاهای پرتغال نیز محسوب میشود.
♦ چیپس کاساوا (Cassava)
گیاه کاساوا یکی از پرکاربردترین مواد اولیه برزیل است که در سرتاسر کشور کاشت میشود. تمام قسمت‌های آن در گونه‌های مختلف غذا معمولاً به عنوان نشاسته و گاهی به صورت گیاه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برش‌های آن به صورت سرخ شده در دکه‌های کنار خیابان به فروش می‌رسند و در واقع رقیب برزیلی چیپس سیب زمینی به حساب می‌آید.
♦ نان پنیر (Pão de queijo)
این غذا که امروزه در سرتاسر برزیل قابل تهیه است، از نانی سبک و نرم ساخته میشود و اصالتش به منطقه میناس ژِرایس (Minas Gerais) جنوبی باز می‌گردد.
در این غذا از خمیری ساده، متشکل از آرد کاساوا و پنیر نرم استفاده میشود و اسنکی عالی برای هر زمان روز به حساب می‌آید؛ اما محبوبیت آن بیشتر در زمان صبحانه است. معمولاً نان پنیر را به صورت گرم و همانطوری که هست و یا قسمت شده و پر شده با پنیر بیشتر و مربا سرو می‌کنند.
♦ کراکت مرغ برزیلی (coxinha)
یکی دیگر از نمونه غذاهای سرخ کردنی کلاسیک سائوپائولو، کوشینیا (coxinha) یا همان کراکتهای تردی هستند که معمولاً با مرغ رشته شده و پنیرکاتوپیری (Catupiry) پر میشود. این مواد با لایه‌ای از خمیر پوشیده شده و سپس در آرد سوخاری غلتانده می‌شوند.
این خوردنی لذیذ معمولاً به صورت قطره اشک درست شده که گفته میشود نماینده شکلی از ران مرغ است که در اصل برای پر کردن آن مورد استفاده قرار می‌گرفته.
♦ آکاراژه برزیلی با واتاپا
این غذا مناسب افرادی با قلب ضعیف نیست زیرا که پر از ادویه‌های تند و پر حرارت است. آکاراژه از تأثیرات آفریقا بر آشپزی شمال شرق به حساب می‌آید و از قطعه‌های لوبیای چشم بلبلی له شده و پیاز که کاملاً در روغن پالم سرخ می‌گردد تهیه میشود.
بعد از این آن‌ها به دو نیم شده و پر از مواد ادویه دار و تند خواهند شد که یکی از مشهورترین آن‌ها واتاپا، ترکیبی از نان، دانه‌ها، گیاهان، ادویه‌جات و میگو می‌باشد.
